فردوسی و شاهنامه در فرهنگ ملت گرجستان
به گزارش گلونی نشست تخصصی با موضوع فردوسی و شاهنامه توسط کانون ایرانشهر دانشگاه علامه طباطبایی و گروه رَشن با همکاری گلونی برگزار شد.
دکتر الکساندر چولوخادزده رئیس بخش شرقشناسی دانشگاه گرجستان؛ استاد ادبیات فارسی و مطالعات ایران و خاورمیانه یکی از سخنرانان این نشست بود.
ایشان درباره شاهنامه و جایگاه آن در فرهنگ ملت گرجستان صحبت کردند.
شاهنامه فردوسی در فرهنگ ملت گرجستان در طی قرنهای گذشته وسعت و اهمیت بسیار زیادی دارد.
ایران و گرجستان به شکل کلی بیش از ۳ هزار سال روابط مستقیم دارند و از دوران آغاز مهاجرت آریاییها از شمال به سمت جنوب عمدتاً از آسیای مرکزی به سمت فلات ایران ولی بخشی از مهاجران آریاییها از منطقه قفقاز به ایران روانه شدند و بخشی از قفقاز بزرگ در گرجستان است و ردپای آریاییها در اینجا به خوبی مشاهده میشود.
شاهنامه در فرهنگ ملت گرجستان
دیگر سخنرانیهای این همایش را در این لینک ببینید.
سایر ویدیوها در نماشا
میتوان گفت از آن دوره گرجستانیها با آریاییها و ایرانیها برخورد داشتند و به خصوص بعد از تشکیل دولتهای مستقل ایرانی از دوره ماد و بعد از آن ارتباطات سیاسی و فرهنگی و … با ایران داشتند.
میتوان بیان کرد گرجستان در طی حدود ۲۵۰۰ سال حداقل در مدار فرهنگی و سیاسی ایران قرار داشته است و بعضی از دورانها پادشاهی مستقل بود و در بعضی اوقات پادشاهی نیمه وابسته قرار داشت و این ارتباطات ایران و گرجستان پشتوانه بسیار کهنی دارد و نمیتوان گفت که فقط به درگیریهای نظامی و خون و خونریزی منحصر میشود.
مبادلات فرهنگی بسیار عمیق و مهم بین این دو کشور همیشه وجود داشته است، مهمترین تاثیرات فرهنگی ایران بر کشور گرجستان از دوره هخامنشی آغاز شده است و از دوره هخامنشی به بعد به خصوص در دوره ساسانی وقتی که ساسانیان بسیار پر قدرت وارد جرگه سیاسی شدند، مرزبان خودشان را در خاک گرجستان حاکم کردند، نفوذ سیاسی، تجاری و دینی هم به گرجستان راه یافت و پرستش مهر و آناهیتا در گرجستان آن دوره گسترش و نفوذ پیدا کرد.
پرستش مهر و آناهیتا بعدها هم در مسیحیت ارتدوکسی گرجستان راه یافت و با آن آمیخته شد.
در دوره اسلامی ما وارد عصر جدید روابط ایران و گرجستان میشویم بعد از حمله اعراب هم در ایران هم در گرجستان وارد دو قرن سکوت و دو قرن عدم توسعه همه جانبه شدیم ولی از سده چهارم و پنجم هجری قمری هم در ایران و هم در گرجستان تغییرات بسیار مهمی رخ داد.
پایان پیام
نویسنده: فاطمه نصیری راد