پرسه در حوالی من و حواشی زندگی یک دختر
اگر این فیلم را ندیدهاید بدانید که خطر لو رفتن داستان وجود دارد
به گزارش گلونی هر دورهای از زندگی، برای هرکس به گونهای ظهور میکند. انسان هر دهه که به جلو میرود کولهباری از تجارب، عواطف و احساسات سالیان گذشتهاش را با خود به دهه بعدی منتقل میکند که باعث نوع جدیدی از نگاه و دریافت او از زندگی پیرامونیاش میشود.
پرسه در حوالی من، اولین اثر بلند غزاله سلطانی، محصول سال ۱۳۹۶ است که به قلم خود او به برههای جدید از زندگی یک زن پرداخته است.
غزاله سلطانی متولد سال ۱۳۶۱ در تهران و فارغالتحصیل کارشناسی طراحی پارچه و لباس و کارشناسی ارشد سینما از دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر است.
سلطانی که دارای دیپلم فیلمسازی از مدرسه فیلمسازی ونکوور است تاکنون تجربه کارگردانی دو فیلم سینمایی پرسه در حوالی من و این آسمان آبی را در کارنامه هنری خود داشته است.
پرسه در حوالی من داستان زندگی دختری در آستانه سی سالگی است که درست مانند خیلی از انسانها در حال تجربه بحرانی است که از آن به بحران سی سالگی یاد میشود.
سایه (مهراوه شریفی نیا)، دختری شهرستانی و شاغل در پایتخت است که به تنهایی در این شهر روزگار میگذراند.
این فیلم یک اثر آرام و احساسی است که به دقت روی ذهنیات و احساسات یک دختر تنها دست گذاشته است و بیشتر از آن که در پی نشان دادن وقایع بیرونی زندگی این شخصیت بوده باشد، به کنکاش و تحلیل افکار، آرزوها و تصمیمات درونی این دختر پرداخته است.
به گفته غزاله سلطانی برای انتخاب بازیگر این نقش به دنبال کسی بوده است که خود چنین حسی (بحران سی سالگی) را درک و تجربه کرده باشد و اول نیز قرار بوده نقش سایه را طناز طباطبایی بازی کند که به دلیل درگیریاش در پروژهای دیگر این همکاری حاصل نشده است.
پرسه در حوالی من علاوه بر موضوع اصلی خود (دغدغههای یک دختر در آستانه ورود به دهه سوم زندگی خود) به موضوع مهم و شایع فرزندخواندگی نیز پرداخته است. مسالهای که شاید در آثار دیگر همیشه از زاویهای مشابه به آن توجه شده باشد.
علیزاده در این اثر در پی به تصویر کشیدن دغدغههای یک زن مجرد برای گرفتن حضانت یک فرزند و موانع پیش رو او بوده است که الحقوالانصاف نیز به عنوان فیلمسازی جوان، توانسته تصویری واقعبینانه از این موضوع به مخاطب خود ارائه دهد.
دیدن این فیلم متفاوت، از گروه هنر و تجربه را از دست ندهید.
پایان پیام
نویسنده: هانیه شریعتی