ادیان آسیایی در روم و بازتاب آن در ابعاد گوناگون

ادیان آسیایی در روم و بازتاب آن در ابعاد گوناگون

به گزارش گلونی فرهنگ، زبان، دین، اسطوره و اعتقادات همواره در جوامع در حال گردش بودند و هستند و گردش آنها گاه سبب اعتلا و پیشرفت یک تمدن و گاه نیز باعث انحطاط آن می‌شد و هنوز هم می‌شود و تاریخ هم سرشار است از نمونه‌هایی از این تبادلات فرهنگی، زبانی و دینی.

یکی از این تبادلات و گردش‌های مشهور در روم باستان و در حوزه دین صورت گرفته است.

ادیان آسیایی حدودا یک قرن بعد از میلاد مسیح توانستند تاثیر محسوسی بر امپراتوری روم بگذارند و گفتنی است که قبل از این تاریخ رومیان بر کیشی بودند که ترکیبی از کیش یونانیان و روم بود.

این دین در خدمت سیاست قرار داشت و خدایان آن دور از انسان‌ها در بالای کوه‌ها به خوش‌گذرانی مشغول بودند، مسائل معنوی و روحی چندان مورد توجه نبود و مسئله مهم در آن ابراز تبعیت و وفاداری به شخص امپراتور و سرزمین بود.

در چنین روزگاری که رومیان نگاهی تحقیرآمیز نسبت به ادیان آسیایی داشتند، عوامل سیاسی، اقتصادی و فرهنگی دست به دست هم داده و سبب شدند ادیان آسیایی در امپراتوری روم رخنه کنند. در ادامه عواملی که سبب رخنه ادیان آسیایی در روم شدند را به‌طور مختصر بررسی خواهیم کرد.

در حوزه اقتصادی و اجتماعی باید بگوئیم که؛ روم برای تهیه مواد غذایی نیازمند آسیا و آفریقا بود و در پی ورود کالاهای آسیایی علی‌الخصوص مصری تجار مصر هم وارد امپراتوری شدند و حتی سوری‌ها توانستند در اروپا ساکن شوند و حتی مراکز تجاری در آن برپا کنند.

برده‌های آسیایی و آفریقایی در جامعه برده‌دار رومی عقاید و آداب خود را داشتند و سبب‌ساز اشاعه آن بودند و از آنجایی که روم جمعیت کمی داشت و آسیا مملو از جمعیت بود، در این دوره حرکت جمعیتی از آسیا به اروپا را نیز شاهدیم.

در زمینه فرهنگی اما بعد از مدتی در قرن اول پیش از میلاد روم آزادی خود را از دست داد و دوباره به کام خودکامگی افتاد. این امر او را در سراشیبی تباهی انداخت و آزادی بیان و تفکر را از او سلب کرد.

در نتیجه علوم و تفکر یونانی در آن از بین رفت و مردن تفکر یونانی به معنی مادی‌گرایی بیش از پیش رومیان بود و این دنیاگرایی گسترده توانایی ارضا خلاهای روحی مردم را نداشت.

ضمن اینکه دین رومی حامی اشراف بود و با در نظر نگرفتن جهان پس از مرگ حتی سعادت و آسایش بعد از مرگ را هم از فرودستان سلب کرده بود.

در چنین شرایطی بود که ادیان آسیایی در روم فرصت ابراز پیدا کردند‌. چراکه آن‌ها توجه عمده‌ای بر احساسات و نیازهای روحی انسان داشتند، ایمان را راه نجات اخروی و پناهگاه می‌دانستند و داعی برابری بودند.

چنین دینی توانست مردمی که احساس درماندگی می‌کردند و روح و احساسات خود را بی‌پناه می‌دیدند، آنان را جذب کرده و به سوی خود فرا بخواند.

پایان پیام

نویسنده: کیمیا قنبری

خرید از سایت‌های معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید