اسماعیل خویی شاعری با اشعار به یاد ماندنی
به گزارش گلونی شاعری ایرانی را تصور کنید که طرفدار گروه‌های چپ بود و سالهای سال را به اجبار در تبعید به سر برده و در تبعید از این دنیا رفته است.
به فارسی و انگلیسی شعر می‌گفته و اشعارش به زبان‌های مختلف و در کشورهای گوناگون چاپ می‌شده است. شاعری که با بیان عشق، عدالت اجتماعی و فلسفه دو جهان نامربوط شرق و غرب را به هم متصل می‌کرده است.
او اولین شاعر ایرانی است که به موجب چنین فعالیت‌هایی جایزه فردریش روکرت را که هر دو سال به ادیبی در خاورمیانه و خاور نزدیک تعلق می‌گیرد، در سال ۲۰۱۰ از آن خود کرد.
اسماعیل خویی شاعری با اشعار به یاد ماندنی
اسماعیل خویی در نهم تیرماه سال ۱۳۱۷ در مشهد متولد شد و هجده سال بعد اولین کتابش به نام بی‌تاب را در همان خراسان به چاپ رساند.
یک سال بعد از چاپ اولین کتابش به تهران رفت و در دانش‌سرای عالی تهران (تربیت معلم آینده) مدرک کارشناسی فلسفه و علوم تربیتی خود را دریافت کرد و برای ادامه تحصیل در رشته فلسفه به بریتانیا رفت و بعد از تحصیل دوباره عزم وطن کرد. اما سکونت در وطن سالهای زیادی طول نکشید و او مجبور شد، دوباره به لندن بازگردد.
در سالهای ۱۳۳۰ تا۱۳۴۰ که فضای ایران به کلی تحت تاثیر کودتای ۲۸ مرداد و پیامدهای آن قرارداشت، خویی هم از مهدی اخوان ثالث و کتاب زمستان او تاثیر گرفت و آشنا شدن با نیما یوشیج و احمد شاملو سبب شد تا او به درک عمیقی از شعر برسد و کار اصلی شاعر را عشق ورزیدن به گوهر زیبایی بداند.
در اواخر دهه ۱۳۴۰ هم همراه با دیگر نویسندگان و اهالی ادب دست به تاسیس کانون نویسندگان ایران زد و به عضویت هیئت دبیران درآمد.
عاقبت صدای رسا و جهانی او در سه شنبه ۴ خرداد سال ۱۴۰۰ در لندن به دلیل ذات‌الریه شدید خاموش شد و از او تعداد زیادی مجموعه شعر و یادی نیک باقی ماند.
پایان پیام
نویسنده: کیمیا قنبری
خرید از سایت‌های معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید
