بازپخش سریال پایتخت دیگر جذاب نیست
به گزارش گلونی سریال پایتخت به کارگردانی سیروس مقدم و طراحی و بازی محسن تنابنده، نخستین بار در نوروز سال نود و یک از شبکه یک سیما پخش شد و مخاطب را جذب خود کرد.
چرا بیننده پایتخت را دوست داشت؟
نشان دادن زندگی ملموس و خانواده‌ای که با همه گرفتاری‌های اجتماعی و اقتصادی، پشت هم هستند، حفظ اندازه کمدی موقعیت و کلام، وجود تکیه کلام‌های شیرین، همچنین شخصیت‌های قابل باور و وطنی، باعث شد تا این مجموعه تلویزیونی مخاطب را مال خود کند.
این روند البته با افت‌وخیزهایی همراه بود اما بیننده، روی هم رفته، سریال را دوست داشت و به نقایص و حواشی احتمالی‌اش توجه نمی‌کرد.
کشش به پایتخت از جایی به بعد سست و کم جان شد؛ آنجا که روایت به سوی رویدادهای غیرواقعی و شخصیت‌پردازی نادرست و غیرقابل باور و غیرکاربردی پیش رفت؛ مانند زنده کردن بهبود با ویژگی یا بیماری سندرم دست بی‌قرار و نوع نشان دادنش.
هر چند در فصل پنجم این مجموعه، بر خلاف اصول معارفه در روایت، تماشاگر با تغییر ژانر اثر، از کمدی به دلهره مواجه می‌شود. نقصی که شاید در نوع خود، به عنوان اثری مستقل، از نظر ساختار، خیلی توانمند نباشد اما زیر متوسط هم نیست.
اما با شناسنامه روایت و فضایی که در فصول پیشین به تماشاگر معرفی کرده در تناقض است.
بازپخش سریال پایتخت
پایتخت قبلا نیز متاثر از جریانات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی روز کشور و جهان بود. مواردی از قبیل؛ ساخت آزادراه شمال به دست‌چین، برجام و تحریم و تصمیمات و جایگاه ترامپ و غیره.
رویکردهای یاد شده، چه سفارشی باشند و چه خیر، به ساختمال سریال آسیب وارد نکرده و به اندازه و در خدمت هدف، به کار گرفته شده‌اند.
اما در فصل پنج، مخاطب از جایی از کار، شاهد ورود ماجرای داعش به روایت است. ورودی که ژانر سریال را به هم ریخته و از کمدی به دلهره سوق می‌دهد. از سویی، به نظر می‌رسد، کارگردان نیز ماجراجویی در این مسیر را دوست دارد، دست کم بدش نمی‌آید.
در عبارتی شفاف و موجز؛ داستان داعش و حضور شخصیت‌های مجموعه در خاک سوریه، هیچ تناسبی با آنچه از فضای زندگی پایتخت می‌شناختیم نداشته و وصله غیرقابل باوری به آن است.
پس از پایان بازپخش فصل پنج، مخاطب ششمین دوره از این سریال را از شبکه آی فیلم شاهد است، فصلی که هم در داستان ناتوان است هم در طراحی شخصیت‌های تازه، همچنین در پایان‌بندی که سرهم بندی می‌شود.
نقد سایر سریال‌ها را بخوانید
پایان پیام
نویسنده: نیما نعمتی زاده
خرید از سایت‌های معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید
موافقم نظر خودم اینه که بیشتر به خاطر طنزی که شخصیت ها در بازیشون دارن مخاطب جذب شده و بعضی جاها داستان جذاب نبوده یا حداقل برای خودم اینجوری بوده که برای محتوا دنبال نکردم بلکه برای نوع بازیِ بازیگرها دنبال کردم و بازی طنزشون رو دوست داشتم