تغییر نگارش خط فارسی و رسیدن آن به کتاب درسی
به گزارش گلونی دکتر اسماعیل امینی درباره تغییر نگارش خط فارسی صفحه شخصی‌اش نوشت:
انگار بازی با خط فارسی هم راهی است برای جلب توجه و متمایز شدن.
یکی به عقلش می‌رسد که ضمیرهای پیوسته را گسسته بنویسد؛ (دستم/ دستم).
آن دیگری به نظرش می‌رسد که میان ضمیر و اسم یک (ا) هم بگذارد و دیگر عقلش قد نمی‌دهد که این نشانه(ا) فقط صدای (آ) دارد مانند (باد) گاهی هم کرسی فتحه و ضمه و کسره و همزه است.
پس وقتی به خیال خودش برای راحت‌تر خواندن ضمیر پیوسته را این طوری می‌نویسد (دست‌ام) معلوم نیست که این را خواننده باید با چه صدایی بخواند؟ (دست‌اَم/ دست‌اُم/دست‌اِم/دست‌أَم).
اما همین بازی بلافاصله گسترش می‌یابد چندان که به کتاب درسی هم وارد می‌شود.
بعد در کار ویراستاران شتابزده تبدیل می‌شود به عجایبی از این قبیل (سراش/ به جای سَرَش)، (روزات/ به جای روزَت)، (کوچه‌ایی/ به جای کوچه‌ای یا کوچه‌یی)، (خوداشان/ به جای خودشان).
یکی دیگر به عقلش می‌رسد که به جای (سعدی شیرازی) بنویسد (سعدی‌ی شیرازی).
آن یکی به سرش می‌زند که به جای (شعرخوانی) بنویسد (شعرخانی) حتی به جای (خواجه حافظ شیرازی) بنویسد (خاجه هافز شیرازی).
شاید الان پیش خودتان بگویید که این آخری باور کردنی نیست. اما باور کنید که یک نفر همین کار را کرده است و تمام دیوان حافظ را با همین شیوه نوشته و منتشر کرده است.
یعنی به خیالش حروف عربی شعرهای حافظ را به حروف فارسی تبدیل کرده؛ چیزهایی از این قبیل:
«دست از تلب ندارم – در سرات مستقیم ای دل کسی گمراه نیست- سهبت هکام زلمت شب یلداست».
پایان پیام
خرید از سایت‌های معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید
