طنز در شعر حافظ در جلسه ۹۶ مکتب خانه طنز بررسی شد

به گزارش گلونی شاید کمتر شاعری مانند حافظ باشد که وقتی اشعارش را می‌خوانیم، گمان کنیم او در همین نزدیکی‌ها سکونت دارد و کاملاً درک می‌کند در روزگاری که ما در آن زندگی می‌کنیم چه اتفاقاتی در جریان است.

حافظ و عبید زاکانی در دورانی زندگی کرده‌اند که بسیار شبیه روزگار معاصر ماست؛ یک دوره صد و چند ساله از آخرین ایلخان تا حمله تیمور.

اتفاقات این دوره، حافظ را به به منتقدی اجتماعی تبدیل می‌کند که در اشعارش، رفتار افراد جامعه‌اش را مستقیم و غیر مستقیم نقد کرده و همین موضوع باعث شده که بعضی از اشعار او درون‌مایه طنز پیدا کنند.

در جلسه ۹۶ مکتب خانه طنز که حدود بیست نفر از علاقه‌مندان در آن حضور داشتند، رضا ساکی به صحبت درباره اشعار حافظ و معرفی منابع برای شناخت آثار او پرداخت.

طنز در شعر حافظ

سایر جلسات مکتب خانه طنز را مشاهده کنید

نماشای گلونی را دنبال کنید

غزلیات حافظ به خوبی نشان می‌دهند که او تا چه حد جامعه روزگارش را شناخته است.

کنایه‌ها و استعارات موجود در کلام او، به قدری دقیق ساخته و پرداخته شده است که گاهی خواندن یک غزل می‌تواند دید واضح‌تری نسبت به جامعه نشان دهد.

درست است که حافظ، ابیاتی در دیوان خود دارد که یک حرف در آن بسیار تکرار شده و از قضا با معنی آن هم متناسب است و یا زمانی که با دیوان او فال می‌گیریم، بیتی را نشان می‌دهد که دقیقاً با نیت ما مطابقت دارد، اما این‌ها تمام درک معنی از اشعار او نیست.

در اصل این موارد وجود دارند ولی ابیاتی که در دیوان اوست، مسائلی والاتر و پیچیده‌تر از این را بیان می‌کند.

بنابراین اگر آن طور که باید اشعار حافظ را بخوانیم و درباره آن اندیشه کنیم، قطعاً با موضوعاتی مواجه می‌شویم که حرف‌های بیشتری برای شناخت او و ویژگی‌های اشعارش به ما می‌دهد.