فیلم کوتاه سبا؛ تظاهر به آنچه نیست
به گزارش گلونی تظاهر، سخت‌ترین کار در دنیایی است که، قضاوت زندگی مردمان آن را رقم می‌زند.
فیلم کوتاه «سبا»، محصول سال ۱۳۹۸، نخستین ساخته داستانی محمدرضا خاوری، قصه دختری است که برای رفتن به استادیوم و تماشای فوتبال، ظاهر خود را تغییر داده اما در ادامه آنچه رقم می‌خورد، باطن زندگی پدرش را برای او برملا می‌سازد.
حضور در جشنواره‌های متعدد از جمله جشنواره‌های مورد تأیید آکادمی اسکار و بفتا، دریافت دو جایزه جهانی بهترین فیلم، نامزدی بهترین بازیگر مرد در چهاردهمین دوره جوایز فیلم‌های مستقل در کشور لهستان، حضور در جشن خانه سینما و انتخاب به عنوان یکی از هفت فیلم برتر سال توسط مجله ایتالیایی «La Settima Arte» از جمله افتخارات فیلم کوتاه «سبا» در دو سال گذشته بوده است.
در این فیلم سیاوش چراغی پور، خورشید چراغی پور، ایران مسعودی، محسن دارسنج و فرزین دلفانی به هنرمندی پرداخته‌اند.
فیلم کوتاه سبا در مدت زمان ۱۳ دقیقه به بیان و نمایش موضوعی خاص در جامعه می‌پردازد که با وجود ازدیاد، هنوز هم برای بسیاری پرداختن به آن، ساختارشکن و خلاف عرف جامعه تلقی می‌شود.
این اثر به طور آشکار به مسأله کسانی می‌پردازد که، ظاهرشان آنان را در گروه و جنسی خاص قرار می‌دهد اما در باطن کشش و تمایلات جنس مخالف را دارند.
ترنس که نام دیگر آن تراجنسی است به افرادی گفته می‌شود که هویت جنسی خود را قبول نداشته و رفتارهای خاصی دارند.
این افراد معمولا رفتارهایشان مانند رفتارهای جنس مخالف است. این افراد دارای شخصیت مخالف با هم جنسان خود هستند و این موضوعی نیست که نتیجه آن طرد شدن این افراد باشد.
در قصه سبا، پدری برای نشان دادن واقعیت هویتِ خود، با سیاست و رندی، دخترش را در موقعیتی قرار می‌دهد که پذیرش حرف‌های سال‌ها کتمان شده‌اش برای دختر راحت شده و بهتر تواند او همذات‌پنداری کند.
فیلم سبا با لوکیشن‌هایی ساده و تعداد کمی بازیگر و از همه مهمتر با دیالوگ‌‌هایی ساده و واضح، در پیِ نمایش دردی از درون جامعه است که کسانی ناخواسته به آن دچار بوده اما به‌خاطر تابو بودن برخی مسائل سال‌ها آن را به دوش کشیده و مهر سکوت بر لب زده‌اند.
گفتنی است ترکیب نماهای دور و نزدیک به قدری در انتقال مفاهیم فیلمنامه درست انتخاب و به‌کار رفته است که باید اقرار کرد تیم محتوا و اجرایی کار هر دو در مسیری واحد برای رسیدن به هدف مشخص تعامل داشته‌اند.
از جمله صحنه‌های مفهومی و زیبای فیلم، پارادوکس موجود در صحنه قهوه‌خانه است که، پدر و دختر مقابل هم نشسته‌اند، اما هیچ‌یک چنان که می‌نمایند، نیستند.
این فیلم را می‌توانید از فیلیمو تماشا کنید.
نقد سایر فیلم‌های داخلی و خارجی را در این لینک بخوانید.
پایان پیام
نویسنده: هانیه شریعتی
ایرانی‌ها چه دغدغه‌هایی دارند؟
اینجا را ببینید
