فروش آنلاین کتاب نفیس فلک الافلاک اثر حجت اله سپهوند
به گزارش گلونی کتاب نفیس و دوزبانه فلک الافلاک اثر حجت اله سپهوند منتشر شد.
مقدمه کتاب به قلم سیدفرید قاسمی است.
این کتاب دربرگیرنده ۱۸۰ عکس از قلعه باشکوه فلک الافلاک و دیگر آثار تاریخی شهر خرم آباد است. این عکس‌ها حاصل تلاش ۴۰ ساله سپهوند است و روزها و خاطرات این بنای باستانی را در چهار دهه گذشته نشان می‌دهد.
ناشر این کتاب مؤلف است و چاپ و صحافی را انتشارات گویا انجام داده است. قطع کتاب خشتی بزرگ (۲۴ در ۲۵سانتی‌متر) است.
قیمت این کتاب نفیس ۹۰۰ هزار تومان است.
این کتاب به صورت پستی به دست شما می‌رسد. برای سفارش به این شماره پیامک بدهید:
۰۹۰۳۲۷۶۴۱۹۳
در مقدمه کتاب آمده است:
«میانه شهر خُرّم‌آباد، بر فراز تپه‌ای آهکی، بزرگ و سنگی مشرف به رودخانه‌‌ای که از شرق و جنوب تپه می‌گذرد، قلعه فلک‌الافلاک قرار دارد؛ ساختمانی با مصالح سنگ، آجر، خشت و ملات گچ و آهک با دیوارهای محکم و بلند و برج دیده‌بانی با پایه‌هایی که بر روی تیغه‌های سنگی و بنای قلوه سنگی استحکام دارد. بنای نخستینه‌اش به پیش از اسلام باز می‌گردد. گویا در سده سوم میلادی، شاید حدود سال ۲۵۹ میلادی/ ۳۶۳ قبل از هجرت، به دستور شاپور اول ساسانی (۲۴۱-۲۷۲م ) ساخته / بازسازی شده است.
سیاحتگرها و تاریخ‌نگارها نام قلعه‌ی فلک‌الافلاک را به صورت‌های گوناگون ضبط کرده‌اند: دژ شاپورخواست/سابرخواست، قلعه شاپورخواست، قلعه خرم‌آباد، قلعه دوازده‌بُرجی و قلعه فلک‌الافلاک. گروهی کم‌اطلاع نیز در آثار خود دژبز، قلعه سفید/سپید، دژ سیاه و سلاسل آورده‌اند که درست نیست. از نام‌های اولیه این بنا در متون کهن فارسی خبری نیست و دژ شاپورخواست، قدیم‌‌ترین نامی است که در برجای‌مانده‌های ایرانی از قلعه یادشده دیده‌ایم. این قلعه بعدها که شهر جدید خرم‌آباد در شمال شاپورخواست رونق گرفت، به نام قلعه خرم‌آباد مشهور شد و از دوره‌ی قاجار- و بنا بر روایتی از روزگار افشاریه – به دنبال تغییرهایی که انجام دادند قلعه فلک‌الافلاک نام گرفت. روایت نام‌گزینی قجری به عهد فتحعلی‌شاه قاجار و زمانه حکمرانی محمّدعلی میرزا دولتشاه در لرستان باز می‌گردد.
پس از ورود نظامی‌ها در سال ۱۳۰۲ خورشیدی، نام قلعه سپه/ دژ سپه بر این قلعه گذاردند که پذیرش عامه نیافت. عده‌ای از خرم‌آبادی‌های کهنسال به این بنا «قلا» و «فلک افلا» می‌گویند، اما گروهی از بدنه جامعه آن حدود را به سبب حصار پیشین «دوازده‌بُرجی» می‌نامند. در هر عصری با هدف بازسازی تغییرهایی در ساختمان قلعه و دامنه‌اش داده‌اند. بیرونی اولیه قلعه و برج‌های بلندش با وجود استحکام دژ و بارویش بر اثر گذر زمان و حادثه‌های گوناگون از میان رفته‌اند و حصار و برج‌های پیرامونش ویران شده‌اند. اما به سبب جایگاه بی‌مانند، ویژگی‌های ساختمان، کنگره‌ها و دریچه‌ها، چاه و چشمه پُر آب در دامنه‌اش، همواره از اهمیت خاص برخوردار بوده است. این قلعه دیرزمانی اردوگاه اسیرهای رومی، روزگاری خزانه جواهر و ثروت بدربن حسنویه، زمانی دژ امن، مستحکم و تا حدودی تسخیرناپذیر نظامی، چندین سده کاخ اتابکان لُر کوچک، سال‌ها مقرّ والی‌ها و حُکام لُرستان و دهه‌ی پایانی سده سیزدهم خورشیدی متروکه بود. در حاکمیت پهلوی نیز به ترتیب انبار ابزارهای جنگ، بازداشتگاه تبعیدی‌ها و زندانی‌های سیاسی، مرکز ضبط و پخش رادیو لشکر لرستان و بایگانی ارتش شد.
قلعه‌ی فلک‌الافلاک دهم مهرماه ۱۳۴۸ با شماره ۸۸۳ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و از سال ۱۳۴۹، پس از یک دوره بازسازی طولانی، به‌عنوان محل برگزاری نمایشگاه، بعدها موزه و به‌طور کلی در ۵۰ سال اخیر با افت‌وخیز به مجموعه‌ای فرهنگی، هنری و گردشگری تبدیل شد.
قلعه‌ی فلک‌الافلاک امروز با وسعت ۵۳۰۰ متر مربع بنا با هشت برج و دو صحن (صحن اول ۳۱ × ۲۲/۵ و صحن دوم ۲۹ × ۲۱ متر)، شماری اتاق و تالار دارد که در هر بازسازی، دستخوش تغییر شده‌اند.
شهرت قلعه فلک‌الافلاک در هر دوره تفاوت دارد. نام قلعه در نیمه نخست سده چهاردهم خورشیدی، اول بار پس از ۲۸ امرداد ۱۳۳۲ به سبب آن‌که حبس‌گاه شماری از مشاهیر شد، بیش از هر زمانه‌ای بر سر زبان‌ها افتاد. اکنون نیز سال‌هاست به عنوان یکی از دیدنی‌های جهان شناخته می‌شود.
* * *
دوست شریف و هنرمند ما جناب حجت‌اله سپهوند نوشته پیشین‌ام را درباره قلعه فلک الافلاک سودمند دانسته و بر پیشانی این اثر گران‌سنگ که چکیده‌ای از چهار دهه تکاپوی تصویربردارانه او از دژ و پیرامون شهر و دیار ماست قرار داده است، خدایش اجر دهاد.»
پایان پیام
