آیا از ادبیات مادی چیزی در دست داریم؟

آیا از ادبیات مادی چیزی در دست داریم؟

به گزارش گلونی می‌توان گفت از دوران مادها در تاریخ ایران نوشته‌ای به زبان‌های ایرانی برجا نمانده است.

با این حال، گاه‌گاهی در نوشته‌های مورخان یونانی به اشاراتی برمی‌خوریم که سرنخی از داستان‌ها و اشعار این دوره به ما می‌دهند.

به عنوان مثال دینون می‌گوید: «هنگامی که آستیاگاس با دوستانش به جشن و شادمانی می‌پرداخت، مردی به نام اَنگارس که خنیارگر مشهوری بود، احضار شد و داستان‌های منظوم معمول را با آواز خواند.

در پایان گفت که دَدی ترسناک‌تر از گراز وحشی در باتلاق‌ها رها شده است و اگر بر همسایگان مسلط شود، دیری نگذرد که هیچ دشمنی هماورد او نباشد.

چون آستیاگ از خنیاگر پرسید: «این چه دَدی است؟». خنیاگر جواب داد: «کوروش پارسی».

آیا از ادبیات مادی چیزی در دست داریم؟

همان‌طور که گفته شد، با توجه به نوشته‌های مورخان یونانی داستان‌های متنوعی از دلاوری‌های کوروش و جنگ او با آستیاگ به دست خنیاگران گفته می‌شده است و می‌توان گفت داستان‌های مربوط به این شاه در ادبیات راه پیدا کرده بود.

گزنفون در کوروش‌نامه می‌گوید: «ایرانیان در داستان‌ها و سروده‌های خود که تا این زمان هنوز رایج است، زیبایی و خصال نیکوی این پادشاه و علاقه‌مندی او را به فراگیری بازگو می‌کنند… نام کوروش ورد زبان اهالی ماد بود. هرکسی در گفتار خویش از او تمجید می‌کرد و مردم در سرودها و تصنیف‌ها به تحسین او می‌پرداختند».

اما داستان‌های این دوره محدود به روایت‌های مربوط به کوروش نمی‌شدند.

از این دست داستان‌ها می‌توانیم به ماجرای «ستریانگایوس» و «زریادرس و اداتیس» اشاره کرد که هردو از جمله داستان‌های عاشقانه آن دوران بودند.

درباره کوروش بیشتر بخوانید

زندگینامه کوروش کبیر؛ بنیانگذار سلسله هخامنشی

پایان پیام

نویسنده: کیمیا قنبری