درباره غلامحسین ساعدی؛ نام آشنا در ادبیات ایران
به گزارش گلونی غلامحسین ساعدی نام آشنایی برای علاقه‌مندان سیاست، ادبیات و سینمای ایران است.
او در ۱۳ دی ۱۳۱۴ در تبریز به دنیا آمد و مانند بسیاری از نویسندگان آن بخش از تاریخ ایران، دوران جوانی‌اش به‌شکلی با سیاست گره خورد که تا آخر عمر نتوانست یا نخواست که از آن جدا شود و در آخر، به همین خاطر عنوان سیاسی‌نویس‌ترین نویسنده ایران را به خود اختصاص داد.
تاثیر اتفاقاتی مانند ملی شدن صنعت نفت و کودتای ۲۸ مرداد را، چه در روحیه و چه قلم ساعدی به‌وضوح می‌توانیم ببینیم.
دبیرستانی بود که توانست برای اولین‌بار داستانش را چاپ کند و چیزی نگذشت که عضو فرقه دموکرات آذربایجان شد و مثل اجداد مشروطه‌خواهش، راه سیاست را پیش گرفت.
در دانشگاه رشته پزشکی را انتخاب کرد و در این رشته بیش از پیش با رنج مردم و پیچیدگی‌های روان آدمی آشنا شد.
مصاحبه با ساعدی درباره عضویت در فرقه دموکرات
درباره غلامحسین ساعدی
شاید رشته دانشگاهی و سفرهای فراوانش را بتوان دو عامل مهم در شکل‌گیری داستان‌هایش دانست. کمااینکه ردپای این سفرها در آثارش پیداست و تعدادی از این آثار را سفرنامه‌هایی مانند ترس و لرز تشکیل داده‌اند.
جدای از سفرنامه‌ها، داستان‌ها و نمایشنامه‌ها، کار در مطبوعاتی مثل سخن و الفبا و تلاش برای تاسیس کانون نویسندگان ایران را هم می‌توانیم در کارنامه حرفه‌ای او یادآوری کنیم.
ضمن این که فیلم‌های مشهور «دایره مینا» و «گاو» به کارگردانی داریوش مهرجویی هم به ترتیب از داستان‌های «آشغالدونی» و «عزاداران بیل» این نویسنده اقتباس شده‌اند.
علاوه بر آثار گفته شده، نامه‌های ساعدی به دختری به نام طاهره هم در سال‌های اخیر از شهرت زیادی برخوردار شده و واکنش‌های متفاوتی را در بین کاربران شبکه‌های اجتماعی و کتاب‌خوان‌ها برانگیخته است.
این مجموعه نامه، بُعد لطیف‌تری از زندگی نویسنده‌ای دغدغه‌مند مثل ساعدی را نشان می‌دهد. اما توامان، یاد‌آور پاره‌ای از ضعف‌های اجتماعی است که مردم آن دوره، از جمله شخص ساعدی، به آن مبتلا بودند.
در نهایت، غلامحسین ساعدی با پیروزی انقلاب سال ۵۷ از ایران رفت و در پاییز سال ۶۴ در غربت از دنیا چشم فروبست.
کتاب صوتی عزاداران بیل را با بهترین کیفیت بشنوید
غلامحسین ساعدی نویسنده‌ای که آثار تأثیرگذاری خلق کرده است
پایان پیام
نویسنده: کیمیا قنبری
