ابهام در پایان، جدی ترين ايراد اغلب آثار كوتاه چهلمین جشنواره فیلم کوتاه

ابهام در پایان، جدی ترين ايراد اغلب آثار كوتاه اين دوره

به گزارش گلونی چهلمین جشنواره فیلم کوتاه به خط پایان نزدیک می‌شود و تا روز پنجم رقابت، سالن‌های نمایش با حضور بی‌شمار بیننده به اکران آثار می‌پردازند.

در محتوای فیلم‌ها می‌توان گفت بیشتر آثار کوتاه این دوره هرچند در موضوع و پرداخت متفاوت‌ و تازه‌اند اما غالبِ آن‌ها در پایان مخاطب را با سوال (چه شد) رها می‌کنند!

به عبارت بهتر اکثر فیلم‌های راه‌یافته به جشنواره از لحاظ فنی (قاب‌بندی، میزانسن، تدوین و …) در سطح بالایی قرار دارند اما آنچه باعث اختلاف در نظر مثبت یا منفی بیننده می‌شود پرداخت فیلمنامه است.

ابهام در پایان

در بحث فیلمنامه بیشترین ایرادی که در اکثر آن‌ها به چشم می‌خورد رها شدن روایت یا نامفهوم بودن پایان آن است به طوری که مخاطب با شروع تیتراژ پایانی با سوال (قصه چه شد) مواجه می‌شود و‌همین مساله به او القا می‌کند که وقت خود را برای فیلم نامناسبی هدر داده است.

برای مثال می‌توان به فیلم «بازسازی» اشاره کرد که داستان بازسازی یک قتل است و به خوبی نیز بیننده را با روند یک پرونده قتل همراه می‌کند و بدون داشتن وحدت زمان، که از جمله عناصر لازم برای یک فیلمنامه کوتاه استاندارد است، به درستی یک قصه را روایت و لحظه‌های اوج و فرودش بیننده را با شخصیت همراه می‌کند اما آنچه به کار ضربه زده است اینست که در پایان شما متوجه نخواهید شد که پایان چه بود و شخصیتِ اول در زندان متوجه چه چیزی شد.

یا فیلم «بی‌هوا »که با تَک‌گویی‌های فلسفی کاراکتر شروع می‌شود و خبر از چالشی در درون این شخصیت که باردار است می‌دهد اما بعد از جلو رفتن داستان و پیدا شدن اتفاقی یک جسد کودک در مسیر مسافرت او و همسرش، همه چیز بهم ریخته و‌ مخاطب از آنجا به بعد خط داستانی را گم کرده و نمی‌فهمد انگیزه شخصیت از وابستگی به آن جسد نیست.

نقد سایر فیلم‌های داخلی و خارجی را در این لینک بخوانید.

پایان پیام