اقیانوس بزرگترین متحد جهان در برابر تغییرات آب و هوایی
اقیانوس بزرگترین متحد جهان در برابر تغییرات آب و هوایی
به گزارش گلونی صخره‌های مرجانی زیربنای تنوع زیستی اقیانوس‌ها هستند و مزایای اقتصادی و اجتماعی مهمی را در سراسر جهان به ارمغان می‌آورند.
اقیانوس ۵۰ درصد از اکسیژن مورد نیاز ما را تولید می‌کند، ۲۵ درصد از کل انتشار دی اکسید کربن را جذب می‌کند و ۹۰ درصد گرمای اضافی تولید شده توسط این گازها را جذب می‌کند.
این اکوسیستم نه تنها «ریه‌های سیاره» است، بلکه بزرگترین «ذخیره گاه کربن» است – یک دیواره حیاتی در برابر تأثیرات تغییرات آب و هوایی.
اقیانوس برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی و تثبیت آب و هوای زمین نقش اساسی دارد.
با این حال، افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای بر سلامت اقیانوس‌ها تأثیر گذاشته است – گرم شدن و اسیدی شدن آب دریا – باعث ایجاد تغییرات مضر در زندگی در زیر آب و روی خشکی و کاهش توانایی اقیانوس‌ها برای جذب دی اکسید کربن و محافظت از زندگی در این سیاره می‌شود.
در اینجا چند دلیل وجود دارد که ما باید از اقیانوس به عنوان بهترین متحد خود برای راه حل‌های آب و هوایی محافظت کنیم.
فواید جنگل‌های حرا و مرجان‌ها
زمین گرما را احساس می‌کند. زیستگاه‌های اقیانوسی مانند علف‌های دریایی و حرا، همراه با شبکه‌های غذایی مرتبط با آنها، می‌توانند دی اکسید کربن را با سرعتی تا چهار برابر بیشتر از جنگل‌های خشکی از جو جدا کنند.
توانایی آنها در جذب و ذخیره کربن باعث می‌شود که حرا در مبارزه با تغییرات آب و هوایی بسیار ارزشمند باشد.
جنگل‌های حرا برخی از غنی‌ترین اکوسیستم‌های کربن روی کره زمین هستند که به طور متوسط ۱۰۰۰ تن کربن در هر هکتار در زیست توده و خاک‌های زیرین خود ذخیره می‌کنند.
علاوه بر این، این اکوسیستم‌ها همچنین از ماهیگیری سالم حمایت می‌کنند، کیفیت آب را بهبود می‌بخشند و از ساحل در برابر سیل و طوفان محافظت می‌کنند.
صخره‌های مرجانی یکی از با ارزش‌ترین اکوسیستم‌های زیست محیطی و اقتصادی در سیاره ما هستند.
آنها با پوشش کمتر از ۰.۱ درصد از اقیانوس‌های جهان، بیش از ۲۵ درصد از تنوع زیستی دریایی را پشتیبانی می‌کنند و به یک میلیارد نفر با حفاظت از ساحل، شیلات، منابع دارویی، مزایای تفریحی و درآمدهای گردشگری خدمات رسانی می‌کنند.
مناطق حفاظت شده دریایی – مناطقی از اقیانوس که برای اهداف بلندمدت حفاظت در نظر گرفته شده‌اند – یکی از بهترین گزینه‌ها را برای حفظ سلامت اقیانوس ارائه می‌دهند.
امروزه مناطق حفاظت شده دریایی ۶.۳۵ درصد از اقیانوس‌ها را پوشش می‌دهند – تقریباً ده برابر بیشتر از سال ۲۰۰۰. گسترش بیشتر این مناطق برای حفاظت از صخره‌های مرجانی و حرا و حفظ انعطاف پذیری اقیانوس در برابر تغییرات آب و هوایی حیاتی است.
پتانسیل انرژی اقیانوس و باد
زمین گرما را احساس می‌کند. اقیانوس منبعی باور نکردنی از انرژی‌های تجدیدپذیر است – انرژی باد و اقیانوس دور از ساحل، که از منابع طبیعی مانند باد، آب و جزر و مد به دست می‌آید که دی اکسید کربن یا سایر گازهای گلخانه ای منتشر نمی‌کنند که به گرمایش جهانی کمک می‌کند.
نیروی باد خارج از ساحل توسط جریان هوا از طریق توربین‌های بادی که به طور مکانیکی ژنراتورهای الکتریکی را می‌چرخانند، تولید می‌شود.
فن آوری انرژی بادی که برای هزاران سال مورد استفاده قرار گرفته است، در چند سال اخیر برای به حداکثر رساندن برق تولید شده تکامل یافته است.
انرژی بادی می‌تواند بیش از یک سوم نیازهای جهانی انرژی را پوشش دهد و به مهم‌ترین منبع انرژی جهان تبدیل شود. دانمارک اولین کشور در جهان بود که نیروگاه بادی فراساحلی ساخت.
سیستم‌های انرژی اقیانوسی از انرژی جنبشی و حرارتی آب دریا (مثلاً امواج یا جریان‌ها) برای تولید برق یا گرما استفاده می‌کنند.
سیستم‌های انرژی اقیانوسی هنوز در مراحل اولیه توسعه هستند، با تعدادی از نمونه‌های اولیه دستگاه‌های موجی و جریان جزر و مدی در حال بررسی هستند.
انرژی اقیانوسی این پتانسیل را دارد که به راحتی از نیازهای انرژی فعلی انسان فراتر رود.
چشم انداز حمل و نقل سبز
زمین گرما را احساس می‌کند. تقریباً ۸۰ درصد تجارت جهانی از طریق کشتیرانی حمل و نقل می‌شود – که تقریباً ۳ درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی را تشکیل می‌دهد.
کاهش انتشار CO2 از کشتی‌ها تا سال ۲۰۵۰ به صفر در مبارزه با تغییرات آب و هوایی بسیار مهم است. این به معنای دور شدن از سوخت‌های فسیلی سنتی به سمت منابع جدید انرژی با انتشار صفر است، مانند هیدروژن ، آمونیاک، متانول یا باد.
کریدورهای کشتیرانی سبز – مسیرهای دریایی بین دو بندر که از فناوری‌های بدون آلایندگی برای کشتی‌ها پشتیبانی می‌کنند – یکی از راه‌های تسریع در کربن‌زدایی بخش کشتیرانی است.
کریدورهای سبز در حال حاضر در سراسر اقیانوس آرام بین بنادر لس آنجلس و شانگهای و در سراسر اقیانوس اطلس بین بنادر آنتورپ و مونترال ایجاد شده است.
با سرمایه گذاری در فن آوری‌های جدید و رقابتی کردن سوخت‌های جایگزین پایدار، کربن زدایی بخش کشتیرانی می‌تواند موتوری برای توسعه سبز در سراسر جهان باشد.
کشتیرانی سبز بخش مهمی از اقتصاد آبی پایدار است – اقتصادی که رشد اقتصادی و رفاه مردم را از طریق تولید، تجارت و شیوه‌های حمل و نقل صحیح بدون آسیب رساندن به سلامت اقیانوس ما ارتقا می‌دهد.
تاب آوری جوامع ساحلی
زمین گرما را احساس می‌کند. بیش از ۶۸۰ میلیون نفر، تقریبا ۱۰ درصد از جمعیت جهان، در مناطق کم ارتفاع ساحلی زندگی می‌کنند.
با تحمل بار عمده تغییرات آب و هوایی، جوامع بسیار آسیب پذیر در مناطق کم ارتفاع، از جمله جزایر کوچک، در مقایسه با مناطق با آسیب پذیری بسیار پایین، ۱۵ برابر بیشتر در معرض خطر کشته شدن بر اثر سیل و طوفان هستند.
اقدام اقیانوسی- اقلیمی باید این تأثیرات را کاهش دهد و برای اکوسیستم‌ها و جوامع ساحلی وابسته به یک اقیانوس سالم، انعطاف پذیری ایجاد کند.
این شامل اقدامات سازگاری است که خطرات، آسیب پذیری‌ها و راه حل‌ها را پیش بینی می‌کند – از جمله سیستم‌های هشدار اولیه و راه حل‌های مبتنی بر طبیعت پایدار برای کمک به جوامع برای مقابله با خطوط ساحلی و اکوسیستم‌های در حال تغییر.
سیستم‌های هشدار زودهنگام، که افراد و جوامع را برای واکنش به موقع و مناسب به خطرات توانمند می‌سازد، می‌تواند جان افراد و معیشت‌های بی‌شماری را که توسط بلایای مرتبط با آب و هوا تهدید می‌شوند، نجات دهد. در واقع، فقط یک هشدار ۲۴ ساعته می‌تواند آسیب‌های ناشی از آن را تا ۳۰ درصد کاهش دهد.
امروزه، یک سوم مردم جهان، عمدتاً در کشورهای کمتر توسعه یافته و کشورهای جزیره‌ای کوچک در حال توسعه، هنوز تحت پوشش سیستم‌های هشدار اولیه نیستند.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، سازمان جهانی هواشناسی را موظف کرده است تا تلاش کند تا اطمینان حاصل شود که در پنج سال آینده، همه روی زمین توسط سیستم‌های هشدار اولیه در برابر تغییرات شدید آب و هوا و تغییرات آب و هوایی محافظت می‌شوند.
منبع برای مطالعه بیشتر
پایان پیام
تهیه و گردآوری: مصیب شیرانی، پژوهشگر و فعال محیط زیست
کد خبر : 281780 ساعت خبر : 8:08 ق.ظ