ترامادول در ورزشگاه آزادی چه می‌کند؟
پایگاه خبری گلونی، رضا ساکی: آنها که ساعت‌ها قبل از بازی فوتبال وارد ورزشگاه آزادی می‌شوند در پناه سایه‌ها می‌خوابند.
برخی آماتور هستند و زیرانداز و پتو مسافرتی دارند و برخی حرفه‌ای‌اند.
بدون هیچ وسیله‌ای هر جا که چشمان‌شان سنگین بشود همان جا دراز به دراز می‌افتند. آنها حرفه‌ای‌ها هستند.
دقیقا از سمت راست اسکوربورد سه چهار ورودی را رد می‌کنم و به واحد سیار رادیو می‌رسم.
نرسیده به واحد سیار یک نفر تقریبا وسط محل عبور و مرور ماشین‌ها دراز کشیده و طاق‌باز خوابیده است. زیر آفتاب. پیشانی‌اش عرق کرده است و سینه‌اش به شدت بالا و پایین می‌رود.
خوابش انگار معمولی نیست. در همین لحظه یک ون می‌خواهد رد بشود اما بیم آن می‌رود که به جوان خوابیده صدمه بزند.
دو نفر از ماموران جوان را مانند نعش برمی‌دارند و می‌برند روی دست راست با صورت می‌چسبانند به دیوار.
صورت جوان رو به دیوار است اما لحظه‌ای بعد دوباره طاق‌باز می‌افتد و دستانش در دو طرف بدن باز می‌شود. مثل کسی که در آسمان به سمت زمین می‌پرد.
ساعت دوازده ظهر است و سی هزار نفر در ورزشگاه هستند. من هم به دنبال سوژه می‌گردم برای گزارش.
مدت زیاد نمی‌‌گذرد که موتورهای اورژانس از راه می‌رسند. یکی دقیقا روبروی واحد سیار پارک می‌کند.
همین که پارک می‌کند یک سرباز را می‌آورند. سرباز تشنج کرده است. سه سرباز دیگر از همان گردان با فاصله ایستاده‌اند و دوست‌شان را نگاه می‌کنند.
سربازها هول شده‌اند. یکی‌شان جلو می‌آید و آرام در گوش پزشک اورژانس چیزی میگوید و پزشک به بلافاصله دست به کار می‌شود.
کمی بعد یکی از مامورین حفاظت فیزیکی سر می‌رسد و سربازها را که می‌بیند شاکی می‌شود.
سربازها لباس نظامی به تن دارند اما صورت‌ها را قرمز کرده‌اند و روی گونه‌ها عدد ۶ را نوشته‌اند.
مامور بی‌سیم می‌زند که دژبان را بفرستند بالا. سربازها به دست و پایش می‌افتد و سعی می‌کنند صورت‌شان را پاک کنند.
مامور بی‌خیال می‌شود. لحظه‌ای بعد سرباز تشنج کرده را به زیر سایه می‌برند بلکه حالش بهتر بشود.
ترامادول در ورزشگاه آزادی چه می‌کند؟
خوابیدن غیرمتعارف در ورزشگاه آزادی به‌ویژه در طیقه بالا امری عادی است.
تشنج کردن تماشاگران برای پزشکان اورژانس امری عادی است.
ماموران اورژانس دائم از این ورودی به آن ورودی می‌روند و آنها را که بی حال و درمانده روی زمین افتادند مداوا می‌کنند.
بازی هم که شروع می‌شود باز هم تشنج کردن به راه است. یکی با لباس سربازی تشنج می‌کند، یکی با لباس معمولی، یکی با لباس‌های ورزشی گران و برند و یکی با لباس مندرس.
نیمه دوم تازه شروع شده است. یکی از پزشکان اورژانس روی موتورنشسته است و بازی را از موبایل نگاه می‌کند.
درباره تشنج‌ها می‌پرسم میگوید برخی از ترامادول است و برخی از متادون. می‌گویم از گل چه؟
میگوید احتمالا. بیشتر اما از تاثیر ترامادول در بدن است. اما ترامادول در آزادی چه می‌کند؟
تقریبا همه آنهایی که به ورزشگاه آزادی می‌روند می‌دانند که بوی گل در همه جای ورزشگاه پیچیده است.
بوی گل
یکی از ویژگی‌های ورزشگاه آزادی این است که بعد از تماشای یک بازی فوتبال سراسر بدن بوی سیگار و البته بوی گل می‌گیرد.
دقیقه سی بازی یک نفر را از میان صندلی‌ها را به بالا می‌رسانند.
او را به زحمت از میان تماشاگرانی که ایستاده بازی را نگاه می‌کنند به بیرون منتقل می‌کنند.
آن قدر حالش بد است که پزشک با آمبولانس تماس می‌گیرد. آمبولانس سریع می‌رسد و جوان را می‌برد.
قطعا آماری از کسانی که در ورزشگاه آزادی به علت مصرف مواد مخدر یا مواد محرک تشنج می‌کنند هست.
این آمار احتمالا آماری است با اعداد عجیب و غریب اما هیچ چیز به مانند خواب عمیق برخی در ورزشگاه آزادی عجیب نیست.
حتی وقتی ۱۲هزار نفر با گل سیامک نعمتی فریاد می‌کشند چندین نفر در گوشه و کنار استادیوم در خواب خوش آرزوهایشان هستند.
جوانان بیکاری و بی‌آتیه‌ای که شاید خواب می‌بینند بازیکن پرسپولیس شده‌اند و مقابل صد هزار هوادار دروازه حریف را باز می‌کنند.
پایان پیام
