قدیمی ترین نقوش صخره ای بشر در اندونزی کشف شد
هنر چهل هزار ساله این غار ممکن است قدیمی ترین نقاشی حیوان جهان باشد
۴۰,۰۰۰-year-old cave art may be world’s oldest animal drawing
به گزارش پایگاه خبری گلونی، نشنال جئوگرافیگ نوشته است: غارهای بیشمار بالای دامنه کوههای شرق کالیمانتان در اندونزی در جزیره برنئو قرار دارند.
این غارها در لایههای سنگ تزئین شدهاند و به شکل دوک درآمدهاند، این کلیساهای طبیعی سنگ آهک زمین (زمین شناسی) را در بهترین حالتش به نمایش گذاشتهاند.
ولی درون این علفهای هرز چیز خاصی پنهان شده است: یک گالری قدیمی و وسیع از هنر غار و قدیمی ترین نقوش صخره ای.
قدیمی ترین نقوش صخره ای بشر در اندونزی کشف شد
The Southeast Asian island of Borneo joins a growing number of sites boasting early cave art innovation
در حال حاضر بررسی های به روز از دیوارهای غار اذعان دارد که این تصاویر جزو اولین اثار خلاقیت انسان قرار میگیرند که تاریخ آن به چهل هزار تا پنجاه و دو هزار سال قبل بازمی گردد.
این مسئله قدمت هنر غار را به هزاران سال قبل تر از آنچه که سابقا فکر میشد باز میگرداند. این یعنی کشف قدیمی ترین نقوش صخره ای.
ولی این قدیمی ترین نقوش تنها راز درون این سیستم پر پیچ و خم نیست.
در یک غار به نام Lubang Jeriji Saléh یک سه گانه پر آب و تاب از موجودات گاو مانند بر روی دیوار کشیده شده است، با بیش از هفت پای ایستاده در مقابل آن.
بررسیهای جدید بیان میکند که این تصاویر حداقل چهل هزارسالهاند که برای آنها عنوان اولین نقاشیهای تصویری غار که تا به حال کشف شده را به ارمغان میآورد.
این اثر فقط با چندهزار سال اختلاف این عنوان را از غار “pig deer” در Sulawesi اندونزی مال خود کرد.
در ورودی غار در سمت راست یک محفظه ی کوچک وجود دارد که Maxime Aubert، باستان شناس دانشگاه Griffith میگوید آنجا یک bam است. . تیم او امروز در نشریه “طبیعت” گزارش میکند که این اولین هنر غار نیست که تا به حال کشف شده است اما بر خلاف خطوط و نشانههای قبلی این نقاشیها تصاویری بدون ابهام از حیوانات باستانی هستند.
تصاویر گاوها و دست ها به مجموعه در حال رشد آثار هنری دورههای مشابه که دیوارهای غارهای سراسر جهان را مزین کردهاند، پیوسته است.
این نقاشی ها یک تغییر (انتقال) در نحوه تفکر و برخورد انسان های اولیه با محیط اطرافشان را نشان میدهد.
این را April Nowell، باستان شناس دوران پارینه سنگی از دانشگاه ویکتوریا با تمرکز بر بقا و ضرورتهای روزانه ی دنیوی برای پرورش آنچه که میتواند اولین رگه های فرهنگ انسانی باشد، شرح میدهد.
او میگوید: من به جای بسیاری از ما فکر میکنم که این یک بیان درست از انسان در وسیع ترین معنای آن است.
سنگ ها و رادیواکتیو
از آنجا که بومیهای جزیره در حال شکار لانههای خوراکی پرندگان با این آثار خیره کننده مواجه میشدند، مدت های طولانی از وجود این نقاشیها آگاه بودند. این اثر هنری در نهایت در دهه ۱۹۹۰ و بعد از آن در تاریخ ثبت شد.
Aubert شرح میدهد: بسیاری از نمونهها متخلخل بودند که متاسفانه دورههایی قدیمی تر از واقعیت را به ما میدهند. در حال حاضر تیم با حداقل قدمت ده هزارساله به توافق رسیده است.
Aubert و همکارانش در سال ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ اقدام به بازگشت به غار برای جمعآوری نمونههای جدید غیرمتخلخل و بازنگری در قدمت آنها با استفاده از روش مشابه که بر روی قطره آب همیشه موجود تکیه دارد، کردند.
از آنجا که مایع از صخره و رسوبات فوقانی آن نفوذ میکند، آب به آرامی هر دوی سنگ آهک و پرتوهای طبیعی اورانیوم را حل میکند. سپس مواد را در پوششهای کربنات کلسیم روی دیوارههای غار قرار میدهد.
اورانیوم به توریم تنزل پیدا میکند و چون آب این عنصر را در مسیر حرکت خود باقی میگذارد، دانشمندان می توانند نسبت اورانیوم به توریم را اندازه گیری کنند تا قدمت آن مشخص شود.
ه طور کلی این تیم ۱۵ نمونه کلسیم کربنات از شش غار که از رسوباتی که در همان زمان از بالا و پایین این نقاشیها ایجاد شده بود را تجزیه و تحلیل کردند.
به نظر میرسد که تاریخ های جدید سه مرحله از دوران پارینه سنگی هنری را در منطقه تعریف کرده است و آنها یک تغییر(انتقال) از نمایش حیوانات به نمایش جهان بشر را نشان میدهند.
Aubert میگوید که ما اصلا انتظار چنین چیزی را نداشتیم.
قدیمیترین فاز از تصاویر نارنجی مایل به قرمز تشکیل شده است که زمانی بین ۴۰,۰۰۰ تا ۵۲,۰۰۰ سال قبل شروع می شود.
شامل رنگهایی که با پاشیدن بر روی دست ها شکل دستهای قدیمی را ایجاد کرده اند و حیواناتی که به گاو شبیه بودند.
تصاویر بنفش تیره یک دوره دوم به حدود ۲۰,۰۰۰ سال پیش را نشان میدهند. بسیاری از دستها در این مرحله ایجاد شدند ولی آنها با خال کوبیهایی مثل نقطه، خط فاصله و خط راست آراسته شده بودند.
پیچکهایی که مانند درخت انگور بودند دستها را به هم وصل میکردند.
Aubert نوشته است که: به نظر میرسد که هردو رنگ دانه های قرمز و بنفش از یک ماده مشابه ساخته شده باشند با این تفاوت که ممکن است یکی بیشتر از دیگری هوا دیده باشد.
شکل انسان باریک و سفید رنگ که قدمت آن ۱۳۶۰۰ سال پیش است، هنر را به فاز سوم آن هدایت میکند.
این دوره توسط اشکال هندسی با رنگ دانههای مشکی و شکلهای چوبی در حال فعالیت احاطه شده است.
مثل: رقصیدن، قایق راندن و شکار کردن. تصور می شود که این نقاشیها با رنگ دانه های مشکی که درجای دیگری از داخل جزیره ی برنئو پیدا شده اند، چند هزار ساله باشند.
ایستاده درمیان بزرگان
تاریخهای جدید هیجان انگیز هستند اما نه غافل گیرکننده.
این را Nicholas Conardof، باستان شناس دانشگاه Tübingen می گوید. Conard کسی که در مطالعات اخیر دخالتی نداشت، تحقیقات را به سمت غار Hohle Fels در جنوب آلمان که در میان بسیاری یافته های دیگر، یک مجسمه ی زن بی سر با قدمت حداقل ۳۵۰۰۰ ساله در آن کشف شده است، هدایت کرد.
در سال ۲۰۰۹ هنگامی که این یافته اعلام شد، به طور بحث برانگیزی اولین تفسیر شکل انسان به حساب میآمد اما Conard مدتها پیش کشف سایر مراکز فرهنگی باستانی را پیش بینی کرده بود: چرا فقط یک مکان در کره ی زمین وجود دارد که تمام این چیزها از آن نشات می گیرند؟
مطمئنا به اندازه کافی نشانه هایی از ابتدای آغاز هنر در سراسر جهان در سالهای اخیر رشد کرده است. اطلاعات دست و پا شکسته ای از شواهد قدیمی شامل هشتگ ۷۳۰۰۰ ساله ی فریبنده آفریقای جنوبی، همچنین شکل های هندسی ۶۵۰۰۰ ساله و طرح های دست از اسپانیا ممکن است توسط Neanderthal ها ساخته شده باشد.
با تاریخ های جدیدشان تصاویر جزیره Borneo به یک دوره غنی که به نظر می رسد آغاز نقاشی غار واقعی در سراسر جهان را نشان میدهد، می پیوندد. دامگاه چشم گیر جنوب غار Chauvet-Pont-d’Arc فرانسه به ۳۶۰۰۰ سال پیش بازمیگردد. طرح های دست و صفحههای قرمز رنگ ساده ی غار Castillo اسپانیا به بیش از ۴۰۸۰۰ سال پیش بازمیگردد.
و نقوش دست های قرمز رنگ و خوک و گوزنهای چاق Sulawesi که قدمتشان ۳۹۹۰۰ سال است.
همچنین انواع هنرهای استرالیایی وجود دارد که می تواند از این دوره نشات گرفته باشد ولی ثابت شده است که قدمت گذاری آن سخت تر از آثار سنگ آهک است.
Nowell میگوید: همانطور که این مناطق مختلف بخاطر هنر غارشان توجه بیشتری را به خود جلب می کنند، من فکر می کنم تصویر کمی در حال تغییر است.
خاستگاه های اسرارآمیز
چیزی که جرقه این جنبش به ظاهر هنری جهانی را زده است ناشناخته باقی مانده است.
به نظر میرسد که هنر در اروپا کمی پس از رسیدن انسان های اولیه مدرن شکوفا شده است ولی شواهد موجود از انسانها در جنوب شرق آسیا قدمت هنرمندان باستانی را به ۲۰ تا ۳۰ هزار سال باز می گرداند.
همانطور که Aubert نوشته است، به نظر می رسد که جنبش ها در طول آخرین یخبندان بیشترین سرعت خود را داشتهاند و او فکر میکند که این تغییر در آب و هوا به نحوی مردم را وادار به ایجاد گروههای نزدیکتر کرد و سرعت نوآوریهای فرهنگی را در این مدت افزایش داد.
ولی Conard قانع نشده است. او میگوید: نحوه تغییرات اقلیمی در قسمتهای مختلف جهان نقشهای بسیار متفاوتی را ایفا می کنند. او اضافه می کند: در دنیای شکارچیان و گردآورندگان در دوره Pleistocene (عصر چهارم زمین شناسی) املاک واقعی زیادی وجود دارد؛ پس وقتی آب و هوا تغییر میکند هنوز مکان های زیادی برای رفتن وجود دارد. او می گوید: هنگام تفسیر این تغییرات، متن کلید است.
قدیمی ترین نقوش صخره ای در جهان
Nowell میگوید: همچنین ممکن است که هنر سنگهای قدیمی تر با گذر زمان بقا پیدا نکرده باشد به خصوص اگر اثر روی سطوحی حک شده باشد که بیشتر در معرض عناصر بودهاند.
او می گوید: یا شاید انسان های اولیه از بومهای خالی غار الهام نگرفتند. مدادرنگیهای مومی Ochre قدمتشان به بیش از ۲۰۰ هزار سال بازمی گردد و دانشمندان بسیاری از اهداف این جهانی را به رنگ دانه های رنگی از کرم ضدآفتاب تا چسبانک نسببت دادهاند.
در حال حاضر محققان همچنان به رهگیری این رگه های فرهنگی ادامه میدهند و با هر یافته جدید بیشتر به گذشته نزدیک میشوند.
Nowell میگوید: هنگامی که ما شروع به پیدا کردن این رفتارها واین نوع تصاویر میکنیم، چیزی وجود دارد که واقعا ما را به این مردم و نحوه ی نگاهشان به جهان اطرافشان وصل میکند.
مترجم: فهمیه محمدی
پایان پیام