حالا میتوان در کنار زایندهرود ایستاد و با شهروندان سرحال و خوشحال اصفهانی گفتگو کرد
به گزارش پایگاه خبری گلونی، فروردین ماه ۱۳۹۶ بود که زایندهرود در در اصفهان جان داشت و جاری بود.
بعد از آن تاریخ زایندهرود بسته شد و خشکی زایندهرود باعث شده بود که فضای غمانگیزی به حاشیه رودخانه و پلهای تاریخی شهر حاکم شود.
بیشتر شهروندان اصفهان سعی میکنند مواقع خشکی زایندهرود مسیرشان به سمت رودخانه نیفتد تا خشکی آن را نبینند.
چرا که خشکی زایندهرود باعث خشکی روح و افسردگی شهروندان اصفهانی نیز میشود.
از هفته گذشته خبری اصفهان را غرق در شادی کرد.
خبر این بود: بازگشت حیات به اصفهان.
بله با آمدن زاینده رود حیات و زندگی هم به اصفهان بازخواهد گشت.
سرزندگی و خوشی را میتوان درچهره تک تک مردم اصفهان دید.
از روزی که زایندهرود در اصفهان جاری شد انگار پلها هم از شادی جانی دوباره گرفتند.
هرچند که مدت بازگشایی آب زایندهرود تنها بیست روز است اما مردم از همین فرصت هم برای گذراندن وقت خود کنار رودخانه استفاده میکنند.
یکی از اتفاقاتی که همزمان با بازگشایی رودخانه در حاشیه سی و سه پل و پل خواجو افتاد بازگشت قایقهای تفریحی به رودخانه بود.
قایقهایی که در زمان خشکی بر روی خاک لنگر انداخته بودند حالا بر روی آب رودخانه زاینده رود تصاویر بسیار زیبایی را خلق کردهاند.
طی یک هفتهی گذشته با بازگشایی رودخانه زایندهرود، گردشگران زیادی حتی از استانهای دیگر به اصفهان آمدهاند و اصفهان شلوغتر از همیشه شده است.
شلوغیهایی که معمولا در ایام نوروز اتفاق میافتاد این بار در بهمنماه و در زمستان برای اصفهان اتفاق افتاده است.
حالا میتوان در کنار زایندهرود ایستاد
حالا پس از حدود ۱۸ ماه میتوان در کنار زایندهرود ایستاد و ساعتها به آب نگاه کرد.
حالا میتوان در کنار زایندهرود ایستاد و با شهروندان سرحال و خوشحال اصفهانی گفتگو کرد.
میتوان کنار زایندهرود ایستاد و قایقهای شناوری که تا چند روز پیش به گل نشسته بودند را تماشا کرد.
بله این زایندهرود برای اصفهانیها فقط یک رود معمولی نیست بلکه امید به زندگی و امید به آینده است که حال انسان را خوب میکند.
پایان پیام