سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر را خارجی‌ها می‌سازند
پایگاه خبری گلونی، مهدیسا صفری‌خواه: بهمن ماه جشنواره است. ماه تلاش برای بهتر به نظر رسیدن در چشم مخاطب و در دید منتقدین. ماه سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر.
سیمرغ‌هایی که قراره ساخت وطن باشه اما نیست مثل همیشه تکنولوژی و منابعش نیست.
سیمرغ‌هایی که در خارج از کشور ساخته می‌شوند و جایزه وطنی‌ترین تولیدات سینمای کشور هستند. مسئول اتحادیه شیشه و آینه تهران گفت: «با دستگاه‌هایی که در صنف ما وجود دارد امکان ساخت این سیمرغ‌ها وجود ندارد.
نمی‌توان برای یک پروژه‌ای که محدود به چند عدد تندیس است اقدام به خرید دستگاه‌های گران کرد.»
چینی‌ها همه جا هستند
به‌همین سادگی قافیه را به چینی‌ها می‌بازیم. عقب می‌کشیم و می‌گذاریم در سطح انبوه و در سطح کم در بازار کشور بمانند.
البته سیمرغ وطنی هم هزار دنگ وفنگ دارد. پای سیمرغ که به کارگاه‌های داخلی باز شود سر هم کوچه یک سیمرغ فروشی باز می‌شود؛ مناسبتی و تضمینی. برای شوآف در فضای مجازی و مناسب برای رفتن به خواستگاری‌ها. مثل ایزوها و استانداردهای اروپایی که توقع داریم روی هرچیزی باشد.
اگر سیمرغ‌ها ساخت وطن بودند
بعد هم باید فضای مجازی را با این افه‌های جدید تحمل کنیم.
صحنه زانو زدن پسری برای خواستگاری از دختر مورد علاقه‌اش و اهدای سیمرغ بازیگر نقش اول زندگی‌اش به او. سیمرغی که کپی معادل خارجی است.
لابلای تبلیغات اینستاگرام تبلیغ حک نام شما بر روی سیمرغ دلخواهتان را می‌بینیم. همه کودک مدل‌های اینستاگرام یکی از اینها در خانه‌هایشان دارند.
سیمرغ وطنی می‌شود معادل همه چیزهایی که فیک آن را ساختیم و ارزش واقعی‌اش را نابود کردیم. ارزش و اعتبار معنوی‌اش را به فنا دادیم.
علیرغم حمایت از تولیدات وطنی؛ اینکه سیمرغمان را خارجی‌ها می‌سازند اتفاق بدی نیست؛ اینکه ما هنوز در رعایت حق تکثیر این آثار درجا می‌زنیم اتفاق بدی است.
فروش جایزه اسکار
اتفاق جهانی اسکار را در نظر بگیریم. از وسعت و هیاهوی رسانه‌ای آن صرفنظر کنید.
به قوانین نگهداری از جایزه دقت کنید. طبق قانون از سال ۱۹۵۰ برنده‌ها یا وارثانشان نمی‌توانند بدون دادن پیشنهاد اولیه فروش تندیس به آکادمی به قیمت ۱ دلار نسبت به فروش آن اقدام کنند.
در صورتی که برنده این شرایط را نپذیرد آکادمی تندیس را نگاه می‌دارد. جوایز آکادمی که تحت حمایت این توافق‌نامه نبوده‌اند، در مزایده‌های عمومی و معاملات خصوصی به قیمت‌های شش رقمی فروخته شده‌اند.
با اینکه اسکار در مالکیت برنده آن است، در بازار آزاد معامله نمی‌شود. در سال ۱۹۸۹ نوه مایک تاد قصد داشت تندیس اسکار او را به فروش برساند مشخص شد عده‌ای این قانون را قبول ندارند.
سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر را خارجی‌ها می‌سازند
او می‌خواست تندیس را به یک مجموعه دار بفروشد که آکادمی در دعوای حقوقی برنده شد و جایزه را پس گرفت.
با وجود موفق بودن معاملات فروش اسکار، تعدادی از خریداران تندیس‌ها را به آکادمی بازمی‌گردانند تا آن‌ها را در گنجینه نگاه دارد.
در سال ۱۹۹۲، هارولد راسل برای هزینه‌های درمانی همسرش اسکار خود را به فروش گذاشت. این تفاوت مالکیت اثر در سطح جهانی و داخلی است.
پایان پیام
