محمود مدیری در خرم آباد به خاک سپرده شد
به گزارش گلونی پیکر زندهیاد محمود مدیری امروز در قبرستان خضر خرم آباد بهشت ۲ به خاک سپرده شد.
در این مراسم استاد علیاکبر شکاری، فرج علیپور، ایرج رحمانپور به طور تلفنی تسلیت گفتند و صدای آنها در میان حضار پخش شد.
این مراسم به دلیل رعایت پروتکلهای بهداشتی با حضور خانواده و برخی هنرمندان خرمآبادی برگزار شد.
گروه سرنانوازان در این مراسم موسیقی عزای چمریونه نواختند. ساز چَمَری یکی از مقامهای موسیقی لری است که در عزاداری نواخته میشود.
استاد میرزاوند رییس انجمن موسیقی لرستان گفت: استاد مدیری حق زیادی در ایفای موسیقی لرستان داشته است. او توانست برای اساتیدی همچون رضا سقایی، حشمت رشیدی و… آهنگسازی کند.
محمد مدبر که خود نیز در عرصه هنر فعالیت داشته در مراسم گفت: مرحوم مدیری فردی مومن بود و به موسیقی نیز علاقهمند بود.
استاد مدیری عضو رسته موسیقی ارتش در خرمآباد بود و به همین لحاظ گروه موزیک تیپ ۱۸۴ ارتش در این مراسم حضور پیدا و قطعاتی اجرا کرد.
محمود مدیری در خرم آباد به خاک سپرده شد
سیدفرید قاسمی در دانشنامک خرمآباد نوشته است: آهنگساز، نوازنده ویولون، فرزند محمد، متولد ۱۳۱۳ در نهاوند، دیپلمه، عضو رسته موسیقی ارتش در خرمآباد، مدرس ویولون بر اساس مجوز شواری موسیقی وزارت فرهنگ و هنر، آهنگهای «چشم به راه»، «دایه دایه»، «یاد یار»، «کفش طلا»، «بیا بختم و بیا یارم»، «هالوی گندم خر»، «قدم خیر»، «وطن»، «دلدار» از ساختههای اوست.
نخستین ضبط دایه دایه با صدای حشمت رشیدی بود
سیدفرید قاسمی در این شماره گفتوگویی با حمید ایزدپناه کرده است. در بخشی از گفتوگو آمده است:
ایزدپناه: در ۱۶ آذر ۱۳۴۴ نامهای به فرمانداری کل لرستان تقدیم کردم و نوشتم که ما این کارها کردهایم و گروهی هستیم که این آهنگها را جمع کردهایم. تقاضای مالی هم نداریم. چون آنها در آن زمان حاضر بودند از نظر مالی هم کمک کنند. اعضای جمعیتی که ما برای موسیقی تشکیل داده بودیم بیشتر علاقهمند به اشاعه آن بودند.
بعد نوشتیم که خوب است موسیقی ما به رادیو ارائه شود و از رادیو پخش شود. حسین سالم هم آن روزها پایمردی نشان داد. آن روزها هیچکس مفت برای کسی ساز نمیزد و آواز نمیخواند. ما هم که پول نداشتیم. حسین سالم را دعوت کردیم و به او گفتیم که ما این کار را میخواهیم انجام دهیم. ایشان هم پذیرفت. به دو نفر از نوازندگان گفتیم. آنها گفتند: «ما مفت و مجانی نمی آییم». فقط حسین سالم بود که حاضر شد به ما کمک بدهد و انصافا این کار را قبول کرد.
یک گروه شش نفری ترتیب دادیم. رضا سقایی نوجوان بود و در یک خیاطی کار میکرد و صدای خوبی داشت. او را هم آوردیم. منظور ما اشاعه و به گوش مردم رساندن نواهای لری بود. فرماندار هم نامه ما را به وزارت اطلاعات آن روز فرستاد. در ۲۶ اردیبهشت همان سال یک دعوتنامهای از طرف رادیو آمد. ما از بین این هنرمندان آقای حسین سالم را به عنوان کمانچهنواز، منصور سالم را به عنوان تنبکنواز و رضا سقایی را به عنوان خواننده با آن ترانههای روز آماده کردیم و به رادیو فرستادیم.
سقایی نوای «علی وسی، سرداد و گنمخر (خریدار گندم) را خواند. روز ۲۳ اردیبهشت همان سال شورای موسیقی این دو تا ترانه را انتخاب کرد و در برنامه شما و رادیو، ضبط شد. روز جمعه ۳۱ اردیبهشت ۱۳۴۴ این دو ترانه از رادیو پخش شد. باور کنید شور و هیجانی در شهر بر پا شده از چند روز قبل آگهیهایی تنظیم شده بود و در مغازهها زده بودند که روز جمعه ۳۱ اردیبهشت دو ترانه لری در رادیو پخش میشود.
پایان پیام
گزارشگر و عکاس: ولیالله میراسماعیلی