سرنوشت آثار تاریخی افغانستان زیر سایه طالبان

به گزارش گلونی روی کار آمدن دوباره طالبان ترس و نفرت را در بسیاری از مردم جهان زنده کرده است.

در این دوره که هر لحظه خبری هولناک ما را از اوضاع بد افغانستان، خصوصا در مورد زنان و دختران افغان، آگاه می‌‌کند، نگرانی‌ها علاوه بر این که متوجه جان، مال، آزادی و حقوق اولیه مردم افغانستان است، متوجه آثار باستانی، تاریخی و هنر این کشور نیز هست.

چراکه حضور دوباره طالبان یاد و خاطره جنایاتی چون تخریب مجسمه بودا در بامیان را برای همه زنده کرده و این سوال را به وجود می‌آورد؛ حاکمیت بی‌رحمی چون طالبان چطور قرار است دست از تخریب آثار تاریخی و هنری بردارد؟

چرا نگهداری از هنر و میراث فرهنگی و تاریخی افغانستان مهم است؟

وقتی از تاریخ و هنر افغانستان صحبت می‌کنیم از تاریخ هزاران هزار ساله‌ای می‌گوییم که میراث تمدن‌های گوناگونی را در خود جای داده است.

این کشور تا سال‌های قبل از طالبان میراث‌دار آثار تمدن‌های شرق و غرب بوده و رنگ‌‌ و بوی مذاهب مختلف از بودیسم تا زرتشت و اسلام در آن دیده می‌شده است و جای هیچ شکی نیست که ولایات افغانستان قلب ایران فرهنگی بوده و هستند.

سرنوشت آثار تاریخی افغانستان

سایه طالبان بر میراث تاریخی افغانستان:

نگرانی‌ها حول محور آثار تاریخی به هیچ‌وجه بی‌مورد نیست. با نگاهی به اواخر دهه ۱۹۹۰ می‌بینیم که طالبان چه آسیب‌های جبران‌ناپذیری بر تن فرهنگ افغانستان زده است. هنر و فرهنگ این کشور بیش از هر دوره‌ دیگری در معرض خطر قرار دارد.

این در حالی‌ است که جنگ در اطراف کابل امنیت کارکنان موزه را تا حد بسیار زیادی پایین می‌آورد و سیستم‌های امنیتی موزه‌ها آسیب خواهند دید. علاوه بر این آثار نقاشی نگارستان ملی افغانستان هم از سال ۲۰۱۴ در انبار نگه‌داری می‌شود و هنوز دیجیتال نشده‌اند.

قتل عبدالله عاطفی تاریخ‌نگار و نویسنده و ترور عزیز احمد پنجشیری باستان‌شناس شهیر این کشور نشانگر این است که رویکرد طالبان ذره‌ای با گذشته تفاوتی ندارد و گمان می‌رود در آینده نزدیک، دوباره آثار تاریخی این کشور آسیب دیده، نابود یا قاچاق شوند.

اگر هم نه به احتمال زیاد موسسه‌هایی چون گوته و مرکز فرهنگی فرانسه در کابل از رونق خواهند افتاد و هنرمندان جایی برای نمایش هنر خود به مردم نخواهند داشت. این در صورتی است که مردمی برای بازدید از این موسسه‌ها باقی مانده باشد.