علاقه فتحعلی شاه به ناپلئون و از سرگیری روابط

علاقه فتحعلی شاه به ناپلئون و از سرگیری روابط

به گزارش گلونی در سال ۱۲۱۸ هجری- ۱۸۰۳ میلادی همزمان با سلطنت فتحعلی شاه قاجار در ایران، روسیه به منطقه قفقاز حمله برد.

این در حالی است که موفقیت‌های ناپلئون در مصر و ایتالیا نظر بسیاری از جمله شاه قاجار را به خود جلب کرده بود. در نتیجه، فتحعلی شاه تصمیم گرفت برای دفع خطر روسیه از فرانسه کمک بگیرد.

به همین ترتیب در سال ۱۲۱۹ هجری در هنگامه‌ی لشکرکشی به ایروان با داود خلیفه ارامنه اوچ کلیسا ملاقات و از وی اطلاعاتی راجع‌به ناپلئون کسب کرد و در همان سال نامه‌ای برای جلب نظر ناپلئون نوشت.

این نامه از طریق سفیر فرانسه در قسطنطنیه به فرانسه ترجمه شد و در ژانویه ۱۸۰۵ میلادی به دست ناپلئون رسید.

ناپلئون بعد از این نامه برای کسب اطلاعات بیشتر فردی به نام ژوبر، مترجم و منشی دربار خود را راهی ایران کرد و اصرار داشت تا جای ممکن کارگزاران عثمانی و انگلیس از این مهم باخبر نشوند.

همزمان با ژوبر فرد دیگری به نام رومیو نیز مامور رفتن به ایران شده و قبل از ژوبر در کشور حضور یافت و مورد استقبال شاه ایران قرار گرفت. در این حین، ژوبر که در عثمانی نیز درگیر ماموریتی بود، با تلاش‌های عباس میرزا توانست خود را به سلطانیه یعنی اردوگاه فتحعلی شاه رسانده و از آن جا به همراهی شاه راهی تهران شود.

شاه در ابتدا گمان می‌کرد این دو نفر برای کمک‌های نظامی و عقدقرداد به ایران آمده‌اند. اما طولی نکشید که متوجه شد قصد این دو تنها مطالعه و مشاهده احوالات کشور است.

با این حال، ژوبر که با مریض‌احوالی خود را به ایران رسانده بود، نامه ناپلئون را تحویل شاه داد و از آن جا که شاه قاجار نگران درگذشتن ژوبر بود، دستور داد تا مرز ایران او را مشایعت کرده تا به کشور خود بازگردد.

در ادامه اما ناپلئون افراد دیگری به نام‌های ژوانن، بن‌تان و دلا بلانش را نیز برای تکمیل اطلاعات خود به ایران فرستاد و در این بین نامه‌هایی هم بین ناپلئون و فتحعلی شاه رد و بدل می‌شد.

نسب ایل قاجار در طول زمان- قسمت اول

نسب ایل قاجار در طول زمان؛ قسمت دوم

پایان پیام

نویسنده: کیمیا قنبری