رضا ساکی

آن‌چه امروز ایران نام دارد، نتیجه‌ قرن‌ها زیست و کوشش مردمانی‌ است که این «آب و خاک» را نه به‌عنوان ملک شخصی، بلکه به‌عنوان امانت نسل‌ها دانسته‌اند. آب و خاک ایران آغل نیست.

میان ترس ها و آرزوهایم. این صداها بخشی از تجربه‌های تلخ نسل من بود که همیشه آرزو می‌کردم برای نسل‌های بعدی تکرار نشود و جنگ نشود.

هم وطن بودن. پای ایران که به میان می‌آید، دیگر مهم نیست که اسنپ تو را به سمت سازمان انتقال خون بندرعباس می‌برد یا تپسی. مهم این است که تو به مقصد برسی.