طنز خواستگاری

هر کس در خانه خود، روی سر و صورت و دوربین نقل می‌پاشید و بدین صورت خواستگاری آسان ما به پایان رسید. ازدواج آسان با روسوم تحت تأثیر کرونا.

مردم خواستگار دارند من هم دارم! در جمعی که اسم‌شان خواستگار بود اما بویی از خواستن در آن‌ها به مشام نمی‌رسید، نشسته بودم. ردپای یک زن در خواستگاری.

بالاخره به خواستگاری‌اش رفتم. آن‌قدر نیامد که خودم دست به کار شدم. چند سال گذشته را درست نمی‌دانم. روز خواستگاری هم دکلته قرمزش را نپوشید.

دلم کباب شد. گویا عروس خانم می‌رود چای بیارود. چای را تعارف می‌کند. بعد داماد یک بادی ازش در می‌رود. مردن به وقت خواستگاری به خاطر فقط یک باد.

بانک و خانه‌ ما هم‌زمان با گشایش مردمی، شباهت‌های زیادی به هم دارند. بانک، محل رقص پول است و خانه ما محل رقص خواستگاران. خانه ای که محل رقص خواستگاران است.

هرکس از گرد راه می‌رسید، پشت چشمی نازک می‌کرد و انگی روی پسر مردم می‌گذاشت. به نظر من این‌ها همه حرف رایگان است. تدبیر یک ملکه در انتخاب سلطان زندگی‌اش.

از وقتی خودمو شناختم عاشق خوراکی بودم. ایقد ماکارونی رو دوس دارم که از بچگی صدام می‌زنن «ماکارونی». سر و همسر نگرفتم که گرو بود سرم.

دو خواهر چای و شيرينی به دست وارد می‌شوند. دوخواهر دوقلو همسان كه باهم مو نمی‌زنند. همه با تعجب به آنها نگاه می‌كنند. هر کی تک بیاره زنم می‌شه.

بالاخره من همسر مورد علاقه‌ام را پیدا کردم. اما الان برای ازدواج زود است. من هنوز جوانم. کسی را می‌خواستم برای دوران میان‌سالی. خواستگاری در هفده سال آینده.